Codzienne życie żołnierzy I wojny światowej – okopy, front zachodni i wspomnienia
Żołnierze włoscy w okopie podczas I wojny światowej. Warunki na froncie były skrajnie trudne: długie okresy nudy przeplatały się z nagłymi atakami i bombardowaniami. Życie w okopach nadszarpnęło zdrowie fizyczne i psychiczne wielu żołnierzy. Duża część frontu (głównie na Zachodzie) została zryta systemem okopów o łącznej długości około 40 tysięcy kilometrów. Pomiędzy liniami występowały przerażające obrazy: tereny były pozbawione roślinności, usiane lejami po pociskach, zburzonymi budynkami i drutem kolczastym, a przede wszystkim – rozkładającymi się ciałami poległych. Możliwości pochówku nie było (groby były widoczne dla snajperów), dlatego pole walki przypominało morze śmierci. Żołnierze wspominali, że stałym utrapieniem były także szczury i pasożyty. Ogromne szczury, przyciągane nadmiarem śmieci i zwłok, budziły odrazę i siały choroby – patrząc na padlinę niosły poczucie obłędu. Trudności sanitarne i mokre, zimne błoto prowadziły też do chorób nóg (tzw. „stopa okopowa” – odmrożenia ...