Kroniki Minionych Epok

I wojna światowa diametralnie zmieniła pozycję społeczną kobiet. Tradycyjny model rodziny stanął pod znakiem zapytania – mężowie i ojcowie masowo poszli na front, a kobiety „ruszyły do fabryk i na front”. Pozbawione wsparcia mężczyzn, kobiety musiały przejąć ich obowiązki domowe i zawodowe, co było początkiem ich zawodowej emancypacji. Już na początku wojny przyjęły na siebie obowiązek zapewnienia bytu rodzinom: „kobiety nieposiadające praw obywatelskich (…) przyjęły na swe barki konieczność zapewnienia [rodzinie] bytu. Pozbawione ojców i mężów musiały stawić czoła trudom, jakie niosła ze sobą wojna”. Praca kobiet stała się niezbędna dla funkcjonowania gospodarki wojennej i codziennego życia. W wyniku mobilizacji ról społecznych, kobiety znalazły się na stanowiskach zarezerwowanych dotąd dla mężczyzn. Najczęstsze formy pracy kobiet podczas wojny obejmowały m.in.: zatrudnienie w fabrykach zbrojeniowych i zakładach przemysłowych, służbę medyczną jako pielęgniarki wojenne i sanita...