"Marian Bernaciak 'Orlik': Niezłomny Bohater Niepodległościowej Konspiracji"

 Marian Bernaciak, znany również pod pseudonimami „Orlik” i „Dymek”, urodził się 6 marca 1917 roku w Zalesiu i zmarł tragicznie 24 czerwca 1946 roku w Piotrówku. Jego życie było znaczącym świadectwem bohaterstwa i poświęcenia dla niepodległości Polski. Bernaciak był podporucznikiem rezerwy Wojska Polskiego i aktywnym członkiem Związku Walki Zbrojnej, a później Armii Krajowej, gdzie dowodził oddziałem partyzanckim. Po zakończeniu działań wojennych, włączył się w działalność Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość (WiN), gdzie kontynuował walkę o niepodległą Polskę.

Młodość i Edukacja

Marian był synem Michała Bernaciaka i Marii, z domu Bliźniak. Po ukończeniu Gimnazjum im. A.J. Czartoryskiego w Puławach w 1937 roku, Bernaciak odbył roczną służbę wojskową w Mazowieckiej Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii w Zambrowie, gdzie zdobył stopień plutonowego podchorążego. Przydzielony został do 2 pułku artylerii ciężkiej. W sierpniu 1939 roku został zmobilizowany i wziął udział w wojnie obronnej Polski.

Walka i Konspiracja

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku, Bernaciak trafił do radzieckiej niewoli, lecz uciekł i powrócił do kraju. W 1940 roku zaangażował się w działalność konspiracyjną w ZWZ, później przekształconym w AK. Pełnił funkcję szefa Kedywu w podobwodzie „A” Dęblin-Ryki, w Obwodzie AK Puławy. Jego działalność partyzancka intensyfikowała się od 1943 roku, gdy zaczął dowodzić oddziałem partyzanckim, znanym później jako OP I/15 pułku piechoty AK „Wilków”. Jego oddział przeprowadził liczne akcje przeciwko niemieckiemu okupantowi, w tym udaną obronę Dęblina podczas operacji „Burza”.

Działalność w Zrzeszeniu WiN

Po zakończeniu wojny, zagrożony aresztowaniem przez NKWD, Bernaciak nie zrezygnował z działalności. W marcu 1945 roku reaktywował swój oddział, włączając się do struktur Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj, a później WiN. Jako dowódca zgrupowania partyzanckiego w Inspektoracie Rejonowym „Puławy”, przeprowadził wiele akcji zbrojnych przeciwko władzom komunistycznym. Wśród nich był atak na Powiatowy Urząd Bezpieczeństwa Państwa w Puławach, gdzie uwolniono 107 więźniów.

Śmierć i Pamięć

Marian Bernaciak zginął w 1946 roku, podczas próby przebicia się z okrążenia przez żołnierzy wojsk saperskich i oddział KBW. Nie założył rodziny, co tłumaczył brakiem czasu na życie osobiste w obliczu walki. Upamiętniony został przez różne formy hołdu, w tym pomniki i imienne upamiętnienia w organizacjach.

Dziedzictwo Mariana Bernaciaka „Orlika” wciąż żyje w pamięci narodowej, symbolizując niezłomność ducha polskiego oporu.